|
|
Een programma rond Ede Staal met orgelimprovisatie, vocaal kwartet en teksten. Hanneke van den Berg sopraan, Marjanca Koetsier alt, Taco van den berg tenor, Reinder van der Molen bas en teksten. Orgel en algehele leiding: Peter Siebesma
Ede Aans’ in Grote kerk cultureel Emmen (31 oktober 2021)
Je kijkt en luistert naar vier vocalisten en je hoort een Groninger zanger en dichter die in zijn moerstaal zingt. Eenvoudige teksten en mooie muzieklijnen. Doe je ogen dicht en je ziet hem. Wat maakt dat de liedjes van Ede Staal 35 jaar na zijn dood, nog steeds volk trekt? Maar liefst 90 bezoekers zijn bij de Drentse première in Emmen. ‘Termunterziel’, ‘Vrouger’, ‘Aans as Aans’ en ‘’t Zel weer veujaor worden’ komen voorbij. ‘Mien toentje’, ‘’t Het nog noeit zo donker west’. En ‘Koekoek’ en ‘Mien Hogelaand’. Vier puike zangers, een uitstekende organist en een tekstlezer die het Gronings tot in zijn vezels beheerst. Orgelimprovisaties en door het orgel begeleide zang houden Emmens koopzondag op afstand. In dik een uur kunnen de bezoekers het Groninger deel van hun harde schijf laten updaten met de muziek die de meeste mensen uit Noord-Nederland in hun geheugen geëtst hebben staan als sinterklaasliedjes, Eurosongfestival nummers en door Bach getoonzette psalmen.
We maken kennis met Ede de romanticus in ‘Zastoe altied bie mie blieven’, Ede de religieduider in ‘Ik geleuf ’t aal’ en Ede de filosoof in ‘Credo, mien bestoan’. In de inleiding verwoordt Siebesma Staals muziek als muziek die luisteraars in het hart kan raken met weinig woorden. De combinatie Staal – orgel is een onalledaagse, maar wat een passende en originele! De kerk heeft een lekkere akoestiek waar de organist en zangers wel weg mee weten; op overtuigende wijze wordt de verstilde en vrolijke sfeer van Staal vertolkt.
Organist Peter Siebesma is op zijn best als de registers open gaan. Hij maakt gebruik van een heel eigen, fijne registratie en improviseert erop los. Het publiek krijgt wat ze verwacht. Waar je kijkt zie je vrolijke gezichten, deinende schoenen, in de maat knikkende hoofden en hoor je ingehouden geneurie. Het Roelf Meijer orgel leent zich bij uitstek voor deze muziek. Pas aan het eind van het zeer gevarieerde concert mag er worden meegezongen. Sommigen kunnen het niet laten en zingen uit volle borst.
Klaas van der Meulen
Je kijkt en luistert naar vier vocalisten en je hoort een Groninger zanger en dichter die in zijn moerstaal zingt. Eenvoudige teksten en mooie muzieklijnen. Doe je ogen dicht en je ziet hem. Wat maakt dat de liedjes van Ede Staal 35 jaar na zijn dood, nog steeds volk trekt? Maar liefst 90 bezoekers zijn bij de Drentse première in Emmen. ‘Termunterziel’, ‘Vrouger’, ‘Aans as Aans’ en ‘’t Zel weer veujaor worden’ komen voorbij. ‘Mien toentje’, ‘’t Het nog noeit zo donker west’. En ‘Koekoek’ en ‘Mien Hogelaand’. Vier puike zangers, een uitstekende organist en een tekstlezer die het Gronings tot in zijn vezels beheerst. Orgelimprovisaties en door het orgel begeleide zang houden Emmens koopzondag op afstand. In dik een uur kunnen de bezoekers het Groninger deel van hun harde schijf laten updaten met de muziek die de meeste mensen uit Noord-Nederland in hun geheugen geëtst hebben staan als sinterklaasliedjes, Eurosongfestival nummers en door Bach getoonzette psalmen.
We maken kennis met Ede de romanticus in ‘Zastoe altied bie mie blieven’, Ede de religieduider in ‘Ik geleuf ’t aal’ en Ede de filosoof in ‘Credo, mien bestoan’. In de inleiding verwoordt Siebesma Staals muziek als muziek die luisteraars in het hart kan raken met weinig woorden. De combinatie Staal – orgel is een onalledaagse, maar wat een passende en originele! De kerk heeft een lekkere akoestiek waar de organist en zangers wel weg mee weten; op overtuigende wijze wordt de verstilde en vrolijke sfeer van Staal vertolkt.
Organist Peter Siebesma is op zijn best als de registers open gaan. Hij maakt gebruik van een heel eigen, fijne registratie en improviseert erop los. Het publiek krijgt wat ze verwacht. Waar je kijkt zie je vrolijke gezichten, deinende schoenen, in de maat knikkende hoofden en hoor je ingehouden geneurie. Het Roelf Meijer orgel leent zich bij uitstek voor deze muziek. Pas aan het eind van het zeer gevarieerde concert mag er worden meegezongen. Sommigen kunnen het niet laten en zingen uit volle borst.
Klaas van der Meulen